Εργαζόμενοι της Μονάδας Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων

Εργαζόμενοι της Μονάδας Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων

10 Ιουλίου 2010: Ημερομηνία λήξης της Προγραμματικής Σύμβασης βάσει της οποίας το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το Ίδρυμα Κοινωνικής Πρόνοιας Αγιάσου «Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ» και η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία «ΗΛΙΑΚΤΙΔΑ» λειτουργούσαν τη Μονάδα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων τα τελευταία δύο χρόνια.

Εκατοντάδες παιδιά πρόσφυγες -που αποτελούν ιδιαίτερα ευάλωτη κοινωνική ομάδα- από Αφγανιστάν, Σομαλία, Ιράκ, Παλαιστίνη και άλλες χώρες, θύματα σωματικής και ψυχολογικής βίας, βασανιστηρίων, πολέμων, εμφυλίων, συγκρούσεων, διακρίσεων και ρατσισμού, φιλοξενήθηκαν και υποστηρίχθηκαν όλο αυτό το διάστημα στη Δομή της Αγιάσου.

Το «Σπίτι της Ελευθερίας», όπως οι ίδιοι οι φιλοξενούμενοι του το ονόμασαν, “χτίστηκε” από την Ελληνική Πολιτεία, προκειμένου να προστατευθούν οι ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες, όπως το Ελληνικό Σύνταγμα, οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες αλλά και ο ανθρωπισμός μίας δημοκρατίας επιβάλλουν.

Η λειτουργία ξεκίνησε επίσημα στις 10/07/08, από μηδενική βάση, με ελάχιστα εφόδια και χρειάστηκε τεράστια προσπάθεια από τους εργαζόμενους, άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενους φορείς, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, αλλά και απλούς πολίτες, προκειμένου να φτάσουμε στο σημείο να μιλάμε σήμερα για ένα Κέντρο, αναγνωρισμένο σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο ως πρότυπη Δομή Υποδοχής και Φιλοξενίας, γεγονός που επιβεβαιώνεται από δεκάδες αναφορές διεθνών Οργανισμών και Μ.Μ.Ε.

11 Ιουλίου 2010: η νέα Προγραμματική Σύμβαση βρίσκεται ανυπόγραφη σε ένα από τα γραφεία του αρμόδιου Υπουργείου, όπως άλλωστε και η απαραίτητη (ευρωπαϊκή) χρηματοδότηση που μπορεί να καταστήσει βιώσιμη τη λειτουργία της Μονάδας για το επόμενο διάστημα κι ενώ το Ίδρυμα «ΘΕΟΜΗΤΩΡ» αδυνατεί πλέον να καλύψει τα όποια οικονομικά κενά.

Το αποτέλεσμα των γνωστών γραφειοκρατικών αγκυλώσεων που χαρακτηρίζουν τη δημόσια ζωή έχει άμεσα ανθρωπιστικό και κοινωνικό αντίκτυπο, καθώς:

  • 60 ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες, 60 δηλαδή παιδιά με ιδιαίτερες και σύνθετες ανάγκες (ψυχο-κοινωνικές, ιατρικές, νομικές) μένουν σε ένα κενό κτίριο να αναρωτιούνται πως από το Αφγανιστάν, την Τουρκία και τα ελληνικά Κέντρα Κράτησης (π.χ. Κέντρο Κράτησης Παγανής) βρέθηκαν μόνοι και απροστάτευτοι, 4 km βόρεια της Αγιάσου Λέσβου και
  • 16 συνολικά εργαζόμενοι/εργαζόμενες, δηλαδή το Βοηθητικό Προσωπικό και η Διεπιστημονική Ομάδα, αποτελούμενη από άρτια εκπαιδευμένους και καταρτισμένους επαγγελματίες, εξαναγκάζονται να διακόψουν άμεσα (11/07/10) – και χωρίς καμία ανάλογη πρόβλεψη – την παροχή των εξειδικευμένων υπηρεσιών προς τους ασυνόδευτους ανηλίκους.
     

Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες και τις προσωπικές υπερβάσεις που όλοι και όλες έχουμε καταβάλλει κατά τα δύο αυτά χρόνια, καλούμαστε να παρακολουθήσουμε την όποια επισφαλή συνέχιση του έργου μας, την τύχη δηλαδή που θα έχουν τα παιδιά που μέχρι χθες είχαμε την ευθύνη τους, μέσα από εφημερίδες, ραδιόφωνα και δελτία ειδήσεων.

Νιώθουμε -ηθικά και επαγγελματικά- υποχρεωμένοι να εκφράσουμε δημόσια την αγωνία μας για “το αύριο” των 60 παιδιών που φιλοξενούνται στο Β’ κτιριακό συγκρότημα του Ιδρύματος «Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ», αλλά και για το δικαίωμα στην εργασία, όλων των εξειδικευμένων εργαζομένων της Μονάδας.

Διεκδικούμε να δοθεί άμεσα λύση στα παρακάτω –μείζονος σημασίας- ζητήματα:

  1. Να υπογραφεί άμεσα νέα Προγραμματική Σύμβαση προκειμένου να αποφευχθούν, θεσμικά κενά και διασάλευση της λειτουργίας της Μονάδας.
  2. Να ολοκληρωθεί άμεσα η διαδικασία αξιολόγησης της αίτησης χρηματοδότησης που έχει κατατεθεί στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων και στο αρμόδιο Υπουργείο.
  3. Να πραγματοποιηθεί ανανέωση των συμβάσεων του ήδη υπάρχοντος εξειδικευμένου προσωπικού της Μονάδας, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ

Share this post